Op weg naar Whistler

Donderdag 16 juni 2022: we gaan vandaag Vancouver Island achter ons laten. We hebben het er enorm naar onze zin gehad maar uiteindelijk maar een klein deel gezien van dit toch best grote eiland, 450 km lang en 100 km breed met bergen waar op de toppen nog sneeuw lag en met een prachtige kustlijn.
We vertrekken al om kwart over 7 want we hebben een strakke planning. Dat komt ook door werkzaamheden aan Highway 4, de enige verbinding van Ucluelet met het oostelijk deel. Door deze werkzaamheden is de weg gesloten maar is op het hele uur even open om verkeer door te laten. Om kwart over 9 hadden we in Port Alberni afgesproken om een kop koffie te drinken met mijn loopmaatje Theo Terhaard en zijn vrouw Margo en hun reismaatjes  en onze ‘achterburen’ Jan en Corry Bots. Zij reizen ongeveer dezelfde route als wij maar dan wat uitgebreider en in tegengestelde richting. Toch bijzonder om elkaar even te treffen!

We konden maar een goed uur blijven want we moesten nog een uur rijden om de Ferry van 13:00 uur te halen naar het vasteland. Dat liep verder gesmeerd en om drie uur stonden we in Horseshoe Bay en reden we Highway 99 op, ook wel de Sea to Sky Highway genoemd. Hoewel de weersverwachting niet zo goed was, viel het best mee. Een regenbui bij vertrek maar later op de ochtend trok het open en daardoor konden we op de Ferry en onderweg naar Whistler genieten van de prachtige uitzichten. We zijn onderweg nog gestopt bij de Shannon Falls (de derde hoogste van British Columbia met een val van 335 meter) en de Brandywine Falls even verderop die 70 meter naar beneden stort. 
Na het eten hebben we een korte wandeling gemaakt door het centrum. Whistler zelf is erg toeristisch en een echt wintersportstadje, vooral ook bekend van de Olympische Winterspelen in Vancouver 2010. Morgen maar eens verder ontdekken.